Etikete göre gösterilenler çadırlı haftasonu kampı

Değişik tecrübede 62 büyük 29 çocuk bizler, parçalı bulutlu ve yağışlı hava uyarılarını almamıza rağmen menekşe yaylasındaki kampımızı tamamladık. Bu kamp ile birlikte artık sınırlarımızı bir adım üste taşıdığımızı düşünüyorum. Çadırlarımız sırılsıklam oldu ama bizler hep kuru kaldık. Hava bize misafirperver davrandı. Ara ara ciseledi ve tam bastırmadı. İşlerimizi hızlı yapmak için uyardı.

Sabah buluşmamız çok keyifli idi. Ama iyileştirmek lazım. Buluşma saatine uymak önemli bir konu. Sonrasında konvoy halinde ekmeklerimizi aldık. Doğru yaylaya yaylandık. Yolda kestane ve elma için durunca yol biraz uzadı haliyle. Kamp alanımıza ulaştıktan sonra hızlıca planlamaları yaptık. Herkes seçtiği yere çadırını kurdu. Yeni mahalle en kalabalık olandı.

Delmece yaylası kampı için heyecanlıydık, 2. çadır kampımız olacaktı. Geçen sene İpek 2.5 aylıkken gitmiştik ilk çadır kampımıza ve tadı damağımızda kalmıştı. Kampagidelimmibaba ekibi ile cumartesi sabah erkenden yola çıktık. Biraz Eskihisar-Topçular Feribot çilesi(uzun bekleyiş-düzensizlik) çektikten sonra Yalova’ya önce bir kahvaltı mekanına vardık. Burada diğer ekip ile buluştuk. Kamp antrenmanları yapıldı:)

Sıradışı sporlarla ilgilenenler çok iyi bilirler, spora ilk başladığınız yıllar inanılmaz zordur. Sırtınızda 30 kilo çanta yürürken ihtiyacınız olan bir tişörtü çantadan çıkarmak için tüm çantanın boşaltıldığı yıllardır bunlar. Kimisi bu dönemi hızlı geçer kimisi de seneler sonra bile terli tişörtü ile mola vermeye devam eder. Hazırlık ve organizasyon çok önemlidir.

Kampcılık konusunda kendinizi geliştirmek istiyorsanız çocuğunuz olmadan önce bu konuda bir kaç tecrübe edinmenizde fayda vardır ama yapamadıysanız da sorun yok, sorunsuzca uyum sağlayabilirsiniz.

 3 günlük planladığımız kamp hava şartları dolayısıyla 2 gün olarak son dakikada değişikliğe uğradı. Sağanak yağmur sebebiyle cumartesi gününü programdan çıkarttık ve pazar - pazartesi olmak üzere 5 aile İzmit İnönü yaylasına doğru yola çıktık.

Bizim için çok heyecanlıydı ve bizim için bu kadar büyük bir grup ilkti. Kişi sayısını gördüğümde aslında endişelenmedim desem yalan olur ama hava güzel olacaktı ve gerisi halledilebilir göründü gözüme. Halledildi de sanırım.. ben lafı uzatmayacağım, bu sefer katılımcılardan dinleyelim hikayeyi :)

Yine bir sonbahar, yine vazgeçilmezimiz menekşe yaylası. Bu Erin ile 3. kere gidişimiz ancak bu sefer eksikliğini çokça hissettiğimiz bir durum ile karşılaştık: Erin’in yaşıtı bir çocuk olmaması. O yüzden bu yazıya bir duyuru ile başlamak istiyorum. Yeni bir platform olulturmaya karar verdik.

Basit yaşamak istiyorum..

Aynı Erin gibi kamplardan dönerken “neden dönüyoruz ki?” sorusunun cevabını bulamıyorum. Sabah saat 06:30 bizim için 06:45 Erin’in için kalk borusu zamanıydı. Bir türlü benim kaldırma çabalarım sonuç vermediğinde Hülya devreye girdi “hadi bakalım kampa gidiyoruz” dediği an Erin yataktan hızlıca doğruldu ve bir gün önce beraber hazırlandığımız için (sanırım) ilk söylediği cümle: 
 

Yarın da Menekşe yaylasında sanırım artık uğurlayacağız. Erin’in de dahil olduğu kamplara kış süresince ara vereceğiz. Bu arada biz anne-baba olarak kışın ne yaparız onu bilemem ama baharda Erin’li kamplar tekrar başlayana kadar biraz evdeki çadırını kurmakla idare edecek görünüyor.

Alpay artık sea kayak yapmakta ve ikinci faaliyeti olan Paşabahçeden yola çıkıp Heybeliye gelme rotasının sonucunda atacakları kampa bize katılıyoruz. Biz dediğim Erin ve ben, kardeşimi de davet edince ettik 3 kişi. Uzun zamandır sırtımda kamp yükü taşımayan ben bir de puset ile Erin’i götüreceğim ve kardeşim de olacak, hmm olur mu?? olur olur diyip yola çıktık.