O gün saat 04.30 gibi kalktım ve bir anda o günün baba oğul kamp günü olduğunu hatırladım ve hemen fırlayıp babamı kaldırdım babam niye bu kadar heyecanlısın diye sordu ben ona bugünün kamp günü olduğunu hatırlattım. Hemen kalkıp hazırlandık. Saat 05.30 gibi arkadaşım Ata’yı bekledik he bu arada Ata benden 3 yaş küçük bir arkadaşım. O da babasıyla kampa geliyordu. Onlar geldiğinde hemen eşyalarımızı indirip yolculuğa çıktık. Buluşma yerine varınca oradaki markete girdik ve kampta bize gerekli olan sebzeleri ve meyveleri aldık. Oradan ayrıldıktan sonra asıl yolculuğa başlamıştık.

YÖM Okulları ile yağmur duyurusuz kamp yapmadık daha. Yine benzer duyurular eşliğinde buluşma yerindeyiz. Çocuklar çok heyecanlı. Kamp yapmanın güzel bir şey olacağını doğal olarak biliyorlar sanki. Taraklı Karagöl yaylası da insan baskısı altında bir yer. Fakat hava yağışlı olunca kimseyle karşılaşacağımızı sanmıyorum. Yaylacılarla karşılaşıyoruz yolda. Hayvanları ile yayla göçlerine başlamışlar. Yolda sürüler şeklinde koyun ve ineklerle karşılaşıyoruz.Karagöle kısa sürede ulaşıyoruz. Hemen kamp alanımıza yerleşip gerekli bilgilendirmeleri yapıyor ve kamp alanına yerleşiyoruz. İlk gün yürüyüşümüz hazırlıklar sonrası başlıyor.

Kışın ertesi yaylalara tekrar gitmeye başladığımızda bir takım değişiklikler gözlemleriz. Bunlar genelde yol ile ilgili düzenlemeler ?! olur. Ancak her zaman kullandığımız orman yolunda bu sefer biraz daha fazlasına şahit olduk. Seyreltme her dönem yapılan ve orman açısından faydalı bir uygulama iken, bu sefer tepeye doğru oldukça geniş 2-3 alan açacak şekilde yapılmış, bunun adı seyreltme olamaz...Yakın bir tarihte bu yaylaları bir bir insanoğlunun vahşetine kaybedeceğiz ve buradaki ekosistem yavaş yavaş şehrin parçası olmaya başlayacak.

Mayısın 2. Haftasına çiğdem yaylasını koymayı istedim çünkü sular çok çekilmeden yaylayı basıp küçük bir gölet oluşturan kar sularını görebilir belki de yüzebilirmiyiz acaba diye hayal ettim. Aklımda hep erinin çamur fotoğrafı var. Yine yağmur söylenceleri ve bundan dolayı iptaller yaşıyoruz. Yağmur konusunu çok çalışmak gerekiyor. Hava tahmin raporları bölgesel ölçüm istasyonlarından gelen veriler ve Bulut haritalarından ortaya çıkarılan tahminlerden oluşuyor. Doğa dengeleri gereği yağmur suyu bulutların haraketleri ile birlikte haraket ediyor.

2019 yılı biraz soğuk geçti. Bahar bir türlü gelmedi. Kampları planlamaya çalışıyoruz ama zaman sanki 1 ay geç gibi. Daha kimse bahar uyanmasında değil. Geçen hafta Permakamp Kampımız bile gecesinde soğuk yapmıştı. 4-5 Mayıs Taraklı kampı ise yine hafif yağış uyarıları içerisinde başlayacaktı. Bunda dolayı iptal edenler oluyor sürekli. Ve bu sebeple aslında harika bir haftasonunu kaçıranlar oluyor. Buluşma noktasından sonra yaylaya ulaşıp yerleşiyoruz. Doğa adına her yıl daha kötü uygulamalar gördükçe benimde artık içim acımaya başlıyor. Doğada zaman geçirmenin alışılmış yolları dışına neden çıkamadığımızı bir türlü anlamıyorum.

Permakamp’ımız 5 yılına girdi. Kurucu ailelerimizin büyük özverisi ve katkısı ile de devam ediyor. Kampların ne demek olduğunu deneyimlemek ve hiç yapmadıysanız İstanbul’dan fazla uzaklaşmadan çadır hayatını deneyimlemek için bulunmaz fırsattır bu kamplar. Hemde Ekoloji ve gıda birliğimiz konusunda da bir çok bilgiye ulaşabilirsin.

Sömestr tatilinde bir şey yapalım istiyorduk. Ama kayak yapanlar insanlar değildik. Eh, euro desen malumunuz, Avrupa seyahatleri bir süreliğine rafta. Peki hem bizim, hem çocukların hoşuna gidecek ne bulabilirdik? Üstelik okulların son haftasıydı, bu saatten sonra bir şey ayarlayabilir miydik? Bu düşüncelerle Kampa Gidelim Mi Baba’nın sitesine tıkladığımda karşıma şahane bir Kars programı çıktı. Boğatepe köyünde kara boğulacağımız, çocuklar için bir dolu eğlence sunan nefis bir 6 gün! Köy evleri, donmuş Çıldır Gölü yürüyüşleri, kızaklar, peynirler… Gidelim mi? Gidelim!

Şubat tatilinin gelmesini dört gözle beklemek Kars’tandı. Geçen sene tadı damağımızda kalan Kars kampımıza bu sene de gitmek için gün saydık ailecek. Bu sene kış biraz sert geçtiği için kendi adıma hava durumu ile ilgili soru işaretleri yaşasam da 2 hafta boyunca hediye gibi gelen bir hava ile yaşadık 2500 metre yüksekteki karlar ülkesinde, Boğatepe köyünde.

Biliyorum yazılar okunmuyor. Okumaya zamanımız yok çünkü. Aynı anda bir kaç şey yaparsak yetişebiliyoruz sanıyoruz yaşama ya. İşte bende ısrarlar çocuklarla çıktığımız yolculuklarda onlara kılavuz olabilecek her şeyi yazılı hale getirmeye çalışıyorum. Umarım boş değildir bu çabam.

Yazının başlığı olan “Kuşevi” bu yazının konusu. Kuşevini görünce bende yarattığı duyguları ve bu yapan baba ve kızın hikayesini yazarak kalıcı hale getirmezsem olmazdı.

Yöm Okulları ile sanırım yağmursuz bir kamp yapamayacağız. :) Yine yeni açılmış olmasına rağmen Kurucusu Kayhan Karlı' nın geniş vizyonu ve bilgisi ışığında ilk yılından itibaren okul kamplarını birlikte yürütüyoruz. Biraz güneşli en azından yağışsız bir hava bulalım diye uğraşmak nafile anlaşılan. Yine bol yağmur görünüyor. Ve yine kampımızı iptal etmiyoruz. Pişmanmıyız değiliz. Hatta çok daha mutluyuz. Çünkü göremeyeceğimiz çok şey gördük ve yaptık.