7-13 Temmuz 2019 Tonguç Kayacık ile Bozcaada Seramik Eller Çocuk Kampı Güncesi

Kampa Gidelim mi Baba, sıradan bir ebeveyn-çocuk etkinliğinden çok daha fazlası ve bunu sağlayan tek faktör doğada olması değil. Hep bir çocuk büyütmek için gerektiği söylenen ve günümüz şehir yaşamında pek kimsenin bulma şansına erişemediği o koca köyü kuruyor insanın ayaklarının önüne ve deneyimlediğim kadarıyla her bir kampında tekrarlanıyor bu; yeni katılımcılarla, farklı ortamlarda, farklı şartlarda. Dolayısıyla tesadüf olamaz.

Çocuğumla ilgili sorumluluklarımı yerine getirme endişesinin yarattığı baskıdan azade onunla doğada ve doğallıkla vakit geçirebildiğim anlar yaratıyor.

Yetişecek bir yer olmadan, bir sonraki adımın planlamadan, kendiliğinden ve keyifle gelebileceğini görmenin hafifliğini yaşatıyor bana.

İlk etapta çocuklu etkinlik odağıyla yaklaşsam da katıldıktan sonra gördüğüm çok kıymetli bir diğer özelliği de sadece ebeveyn olarak değil, birey olarak benim de var olduğum ve keyfini çıkarabildiğim bir ortam sunuyor. O yüzden çocuksuz da katılım mümkün :)

Çocuğumla aynı ortamda bağımsız deneyimler yaşama ve bunları karşılıklı paylaşma imkanı veriyor.

Çocukların bağımsızlıklarının, kendi kararlarını verebilmenin, gerçek güçlerini görebilmenin, sınırlarını gerektiğinde koruyabilmenin gerektiğinde genişletebilmenin, grupla birlikte hareket edebilmenin, yardımlaşmanın ve tüm bunları algıladığımız değil gerçek güvenlik sınırları dahilinde olabilecek en kısıtlamasız şekilde yapabilmenin tadını çıkarabileceği sahici bir yaşam örneği yaşatıyor kamp süresince.

Yılların deneyimini o küçücük zaman dilimine sığdırıp mümkün olan en geniş ölçekte paylaşıyor tüm katılımcılarla.

Bence bu kamplara katılan çocukların da büyüklerin de hayata bakışı değişiyor ya da derinleşiyor kaçınılmaz olarak; az ya da çok. Her çocuğun deneyimleme şansının olmasını diliyorum gönülden. Kendim ve kızım için de çok kez daha bu güzelliği yaşayabilmeyi.

Özlem Çalışkan

 

Yorum Ekle