Delmece Yaylası Kampı 2012

İlk kez kamp yapan minik kampçılarla birlikte bir muhteşem kampı daha geride bıraktık. Kamp alanımız, suyumuz ve yürüme rotamız çok tatmin edici idi. Hatta bir aile pazar gecesi bile kampta kalma kararı aldı. 2.5 yaşındaki Yaz sürekli olarak bir daha ne zaman kampa gideceklerini soruyormuş annesine. Smile

Yine kuralımız gereği yaylaya yakın bir yerlerde buluşmak için sözleşmiştik. İlk bölgeye varan güzel bir yer bulacak ve hepimiz orada toplanacaktık. Eskihisar’ani bir yoğunlaşma ile biz son anda kalabalıktan çok etkilenmeden karşıya geçtik. Yol üstünde ve vapurda birkaç ailenin de bizi bulması ile çınarcıkta ki buluşma noktamıza biraz geçte olsa varmıştık. Orada biraz dinlendikten sonra yaylaya yola çıktık. 9 km sonra yayladaydık. Bu sefer bir kaç ailede bizi yaylada bulacaktı. Onlara tarif edebilsinler diye birkaç kişiye nerede olacağımızın izini bıraktıktan sonra uygun bir kamp alanı seçmek için gezmeye başladık. Yaylanın Gönen tarafından gelen yolun girişinde bir yer bulduk ama güneşten yanıyor. Tamam dedik acele etmeyelim yakında su da var , olmadı buralarda bir yerde yatacağız. Konut çıkacak halimiz yok. Bir kaç çadır yeri olsun yeter.

O sırada içimizden bazıları yolun karşı tarafına geçince bende geçtim. Başlangıçta göze hoş görünmeyen ama mükemmel bir kamp yeri bulmuştuk.

Önce zemin temizliği yaptık biraz. Sonra çadır yerlerimizi belirledik. Herkes artık bu gece uyuyacağı evini kurmaya girişmişti. Çok yayla içinde olmayan, suya yakın ve en önemlisi gündüz bizi sıcaktan koruyacak orman içi bir kamp. Ağaçların türlerini bilmiyorum ama çam değiller. Bu bizim için ideal. Esintisi az olacağından böcek popülasyonu çok  olabilir. Ama ne sebeple anlayamadık hemen hemen hiç böcek yoktu. Muhtemelen dev bir kertenkele tarafından tüm böceklerin yendiğini düşünerek yerleşkemizi oluşturduk. 

Ortak alana kilimleri serdik ve çevresine sandalyeler yerleştirildi. Yorgunluk atıldı ve bir şeyler atıştırdık. Sonrasında ilk yürüyüşümüze çıktık.  İlk rotamız yaylanın sazlık alanı ile ormanlık alanı sınırı oldu. Bu rotada büyük bir yuvarlak çizerek kamp alanına geri dönecektik. Döndük ama yürüyüş biraz uzun sürdü. Dallar, aralarında çamur geçişleri, çürümüş ağaçların altındaki yaşam keşiflerimiz derken sazlık alandaki yaygın su toplansın diye açılan drenajlar çocukların oyun alanı haline geldi. Binlerce kez karşıdan karşıya geçtiler. Bize sonradan katılacak 3 aile de bizi buldu. Onlara da kamp alanımızı gösterdikten sonra akşam yemeği hazırlıkları başladı. Bu arada akşam üstü adeti olarak yayla yürüyüşü yapıldı. Büyük baş hayvanlar ağırlarına dönerken hepsi ile derin bir muhabbet yapıldı. Sonrasında çocuklarla karanlık yürüyüşü yaptık ve yıldızların incelenmesinden sonra tüm çocuklar hızlı bir şekilde sızmışlardı. Havanın kararmasıyla kamp ateşi kendini belli etmişti. Muhabbetler ilerledi.  Küçükler kadar büyükler de yorulmuşlardı. Zamanla ateş başı yanlızlaştı ve sessizleşti. Muhabbetten teker teker çekilen topluluk halkı hızlıca derin uykuya daldı.

Sabah en erken inekler uyanmıştı. Muhtemelen her sabah gittikleri aynı yolu gitmek üzereyola çıktılar. Ama bizim kamp alanımız tam yolları üzerinde idi. Meraklı olan hayvanlar kampı şöyle bir inceledikten sonra hızlıca terkettiler. Ama onların gürültüsü ve hafifleyen uykular herkezi ayağa kaldırmaya yetmişti. Çok güzel bir serinlik vardı gece ve iyi bir uyku çekmiştik. Sabah kahvaltı hazırlıkları ve uyanır uyanmaz başlayan çocuk oyunları, taze sütler, gene mutluluk kapladı kampı.Sonrasında hemen yürüyüşe çıktık.

Seçtiğim rota dallar ve sık ağaçların bulunduğu bir yerdi. İlerledikçe azalır diye düşündük ama azalmadı. Kocaman bir kurbağa görünce artık dönme vakti geldi diye düşündük.  Bu sefer kısa sürdü yürüyüş. Ama sanırım zaten herkes kamp alanımızda zaman geçirmek istiyordu. Öylede oldu. Sakin ve telaşsız bir toplanma ile herkes kendi planına göre hazırlanıp dönüş yolunu tuttuk. Hatta bir aile kampta bir gece daha kalmaya karar vermişti.

Kamp alanı ile kalbimde kalan bir faaliyet olmuştu. Mürsel  hocanın rehberliğinde 40 adete yakın ağaç ekimi yaptık. Değişik yerlere de kaln toğumları serptik. Olurmu bilinmez ama hocanın dediği gibi “ya tutarsa”.

Kampcılarımızın dönüş yollarında hemen uyuduklarını tahmin etmek zor değil.

Başka bir kampta görüşmek üzere

Alpay Oğuş 

{phocagallery view=category|categoryid=21|limitstart=0|limitcount=0}

 

3 yorum

  • Yorum Linki alpay Salı, 31 Temmuz 2012 21:58 yazan alpay

    @pınar teşekkürler. Evet doğayı hep beraber keşfetmek ve çocuklarımıza klavuzluk yapmak bizede aynı sendeki gibi duygular yaratıyor her seferinde.
    @bilgör Evet ne zaman görüşeceğiz bir daha soru yerinde :)

  • Yorum Linki PINAR Salı, 31 Temmuz 2012 14:37 yazan PINAR

    çok klişe olacak her seferinde aynı cümleyi tekrar etmek, belki sıkıcı gelebilir ama başka da cümle yok tam ifade eden ne yapalım.
    "Yine tadı damağımızda kaldı..." evet,
    bir sonraki kampı heyecanla bekliyoruz...

    güzel yürüyüş parkuru için, yeni deneyimler, doğada maaile özgürlüğün tadını tatmamıza vesile ve destek olduğunuz için tekrar tekrar teşekkürler

  • Yorum Linki bilgör Cuma, 20 Temmuz 2012 20:36 yazan bilgör

    çanakkale ekibi kampın tadını damağında bırakarak ayrıldı :( ikizler devamlı soruyor nezaman gidicez doğaya tekrar.......sizlere sevgilerimizle. iyki bulduk sizi.:)

Yorum Ekle

Cron Job Starts